با بعضے ها حال آدم یڪ جورے می‌شود ؛ یڪ جورِخوب! از آن خوب‌هایے ڪہ شبیہ خوردن آب یخ وسط گرماے تابستان است ، یا شاید هم شبیہ خوردن گوجہ سبز با نمڪ است ڪہ بہ تلخے هم نمی‌زند ، شبیہ قدم زدن در زیر باران! می‌دانے آدم خیالش یڪ جورِخاص راحت است ، راحت از آنڪہ خوبیشان هیچ‌وقت ته‌نشین نمی‌شود.
این جور آدم‌ها شبیہ فرش رنگ بہ رنگ نمی‌شوند ، شبیہ باران می‌مانند ؛
همین قدر لطیف ، همین قدر آرام ، همانقدر دلنشین🪴

گفتند در یک جمله
او را توصیف کن!

گفتم:
در آسمانِ شب،
میانِ همه‌ی ستارگان
او ماهِ من است ...🌛

ماه من ؛ امید من❤️